„Etyka opieki”
Rita C. Manning

Fragment
tłumaczenie

Aleksandra Barańska

Uznanie dla sieci życia w naszych profesjonalnych związkach w uzdrawianiu

1
Etyka związku

Etyka opieki zawiera moralność ugruntowaną w związku i odpowiedzi

Etyka jest związana z najbardziej interesującymi częściami ludzkiego życia: z seksem, związkami, zrozumieniem siebie, miłością i mistycyzmem. Etyka, jak seks (który często zdaje się zawierać), pobudza, angażuje i często bawi. Czynnik etyki ma potencjał do poszerzania wiedzy i pojęcia o sobie oraz do poprawy związków.
Etyka dotyczy związków. Dotyczy wewnętrznych związków naszych wartości z działaniami. Jest oddziaływaniem pomiędzy jednym a drugim przekonaniem, jednym a drugim pragnieniem, jednym a drugim lękiem. Etyka jest procesem, dzięki któremu odnajdujemy to, co najlepiej tworzy wewnętrzną i zewnętrzną harmonię w naszym życiu.

Uhonorowanie sieci życia

Etyczne zachowanie ma swoje źródło w wewnętrznej zgodzie i harmonii pomiędzy naszymi wartościami i naszymi działaniami. Etyczne zachowanie rozwija się także z poczucia zewnętrznego połączenia osoby opiekuna. Używając nie-zwykłych stanów świadomości, opiekun pracuje nie tylko z wszystkimi częściami klienta, ale także z wszystkimi częściami sieci, z którą klient jest połączony ( lub od których został odłączony). Osoba pracuje z tymi częściami w sposób fizyczny, emocjonalny, poznawczy, socjalny i egzystencjalny lub duchowy. Uzdrawianie emocjonalne, fizyczne i duchowe bierze pod uwagę system socjopolityczny (a być może także system kosmologiczny), wewnątrz którego istnieje sam związek terapeutyczny. Mówimy bardziej etycznie i postępujemy bardziej etycznie, kiedy zaczynamy widzieć i szanować sieciowy kontekst związku, który zostaje utkany pomiędzy wieloma aspektami zarówno opiekuna, jak i klienta.W naturalny sposób podejmujemy bardziej etyczne decyzje, kiedy uznajemy zawiłe połączenia, rozpościerające się ponad ścianami sesji terapeutycznych, w rodzinach, kulturze, ekosystemie, a nawet w niewidzialnych wymiarach.

Etyka związku musi odnosić się do sieci związku, który wznosi się ponad najbliższymi osobistymi związkami do ludzi innych ras i narodowości i do wszystkich żyjących istot. Prezydent Republiki Czech Vaclav Havel (1994) mówił o czymś, co nazwał „zapomnianym wymiarem demokracji...tym duchowym wymiarem, który łączy wszystkie kultury i w zasadzie całą ludzkość”. Mówił o etyce polityki, która jest umiejętnością zobaczenia wspólnoty ludzkości i powiedział, że „wielu polityków i reżimów opowiada się za tymi ideami w słowach, ale nie stosuje ich w praktyce”.

Przesłaniem Havla było to, że transcendencja – duchowa perspektywa ponad osobistymi, etnicznymi, religijnymi czy szowinistycznymi punktami widzenia – da rezultat w etycznych związkach na skalę globalną. Powiedział, że strata szacunku dla naszych transcendentalnych korzeni „ zawsze prowadzi do utraty szacunku dla wszystkiego innego – począwszy od praw, które ludzie stworzyli dla siebie samych, dla życia ich sąsiadów i naszej żyjącej planety”.

Zasada między-połączenia (interkoneksji), którą wyraził Havel, jest tym, co ja nazywam siecią życia. Metafora sieci życia opisuje zjawisko między-połączeń, nie tylko systemów socjopolitycznych i grup etnicznych, ale „między-połączeniowość” pomiędzy osobami, pokazującą się na wiele sposobów, od związków finansowych i konwersacji aż po ich marzenia. Siec życia ukazuje się także w tajemniczym fenomenie synchronizacji, przez moc modlitwy i szamańskich mechanizmów uzdrowieniowych oraz przez pojemność miłości i pozytywnej uwagi jednej osoby, która może być terapeutyczna dla drugiej osoby.

To, co robię, wpływa na ciebie. To, co ty robisz, wpływa na mnie. To, co ja robię tobie ostatecznie wpłynie na mnie.

Czym jest etyka?

Etyka jest studium moralności. Studium moralności w związku terapeutycznym zawiera refleksję nad ideałami, do których dążymy jako pomagający; i zastanowienie nad naszym obecnym zachowaniem. Rachel Naomi Remen w jej artykule „Definiując ducha” twierdzi, że „etyka jest zestawem wartości, kodem do przetłumaczenia moralności dla potrzeb życia codziennego”. Zarówno w moralności, jak i w osobistej refleksji nad naszą etyką, zajmujemy się własnym (czasem nieświadomym) wewnętrznym dialogiem między naszymi wartościami i naszymi działaniami. Kiedy sprawdzamy kwestie etyczne, odnoszące się w szczególności do pracy z klientami w niezwykłych stanach, zagłębiamy się w materiał, który może być nawet bardziej subtelny i interesujący niż kwestie etyczne, które powstaną w czasie naszych zwykłych kontaktów z klientem.

Zajmowanie się kwestiami etycznymi pomaga nam poruszać się naprzód w naszych własnych psychoduchowych podróżach bez zbaczania. Kiedy unikamy schodzenia z drogi, jesteśmy bardziej obecni w nas samych i dla klientów i możemy łatwiej wypełniać pierwsze prawo pracy terapeutycznej, nie krzywdzić.

Poruszając się w kierunku pełni

Osądzamy etykę osoby pomagającej poprzez jej zachowanie. Myślimy o wysoko etycznym zachowaniu jako o byciu zintegrowanym. Innym określeniem dla zintegrowania jest pełnia. Pełnia oznacza, że zachowanie osoby pomagającej jest zgodne z jej wartościami, wiedzą, intuicją i uczuciami. Zintegrowanie oznacza, że istnieje harmonijny, zgodny dialog pomiędzy różnymi wewnętrznymi funkcjami, które są rezultatem zewnętrznych, zgodnych i etycznych zachowań. 
Zintegrowanie może także oznaczać takie etyczne zachowanie, które - ponieważ naturze ludzkiej zawsze brak perfekcji – jest co najmniej zachowaniem dążącym do pełni lub zintegrowania. Stanislav i Christiana Grof, wynalazcy Holotropic Breathwork™ (holotropowa praca z oddechem), stworzyli neologizm „holotropowy”, aby opisać terapeutyczną pracę w niezwykłych stanach, która towarzyszy klientowi w jego dążeniu do mentalnej, psychicznej, psychologicznej i duchowej całości. Słowo „holotropowy” może być także używane do określenia procesu terapeutów, nauczycieli i osób pomagających w ich dążeniu do pełni - poszerzanie ich etycznej świadomości dla coraz pełniejszej integracji: etyka holotropowa. Takie rozumienie etyki wychodzi ponad kody moralne i etyczne. To raczej zachowanie etyczne i moralne jest w służbie naszej wyższej natury i jest w tym samym czasie naturalnym produktem naszego wzrastającego zestrojenia z naszymi duchowymi naturami. Rachel Naomi Remen oddziela to, co moralne od duchowego:
To, co jest uznawane za moralne różni się w różnych kulturach i w różnych okresach w tej samej kulturze. Co więcej, moralność często służy jako baza do osądzania, kiedy jedna grupa ludzi separuje się od innych grup lub kiedy jedna osoba separuje się od innych. W przeciwieństwie – duchowość jest głęboko nie-osądzająca i nie-separująca. Duchowość nie zależy od okresów czasu, ponieważ nie należy do czasu. Duch jest niezmienny.”

Etyka sięga ponad prawo i wytyczne

Mój gimnazjalny podręcznik psychologii etycznej mówi, że powodem studiowania moralności, podobnie jak prawa, było „ przedstawienie w zarysie praw zachowań, które asystują harmonijnemu życiu i ułatwianiu osiągania osobistych celów i pragnień w sposób akceptowalny społecznie”.

Zawodowe standardy etyczne zazwyczaj sięgają daleko ponad prawo i określają pewne nieprofesjonalne zachowanie, które chociaż legalnie dopuszczalne, nie jest etycznie dozwolone.
Takie standardy określają te zachowania, które zostały zidentyfikowane jako antyterapeutyczne i dlatego są uznawane za nie do zaakceptowania przez środowisko profesjonalne. Innymi słowy, zestawy etycznych wytycznych popierają takie zachowanie, które jest najbardziej efektywne terapeutycznie i nie popierają zachowań, które są nieefektywne lub terapeutycznie krzywdzące.
Kiedy kod etyki zabrania profesjonaliście odnoszenia osobistych lub biznesowych korzyści w jego zawodowym związku z klientem, to jest to przykład kodu definiującego nieetyczne, choć niekoniecznie nielegalne, zachowanie.

Podobnie jak prawo, większość etycznych standardów pierwotnie zostało zapisanych jako prawa stosowane przez abstrakcyjne zasady tego, co dobre i co złe. Jeśli kody są zbyt sztywne, mogą nawet nie pozwalać na czynienie sprawiedliwości. Trend w kodach etycznych wydaje się odchodzić od formatu, który naśladuje kod prawny. Wytyczne potrzebują być wystarczająco elastyczne, aby pozwolić na występowanie raczej edukacyjnych, a nie karnych doświadczeń. Język niektórych kodów etycznych zaczyna brzmieć mniej prawnie a bardziej jakby był zapisany dla lansowania świadomości motywacji i zgody na wartości. Bardziej niż zachowanie prawne, w wielu przypadkach kody etyczne zajmują się tymi źródłami etycznego zachowania.

Etyczne decyzje oparte raczej na związku niż na abstrakcyjnych zasadach

Wraz z nadejściem feminizmu, poszukiwania zaczęły wykazywać, że model abstrakcyjnych zasad nie funkcjonował tak dobrze dla kobiet, jak dla mężczyzn. Carol Gillian w „Innym głosem” pisze, że kobiety podejmują decyzje, zwłaszcza decyzje etyczne, inaczej niż mężczyźni. Według jej badań, kobiety podejmują takie decyzje nie przez używanie abstrakcyjnych zasad, ale w kontekście związku. Na przykład jeśli ktoś ukradnie jedzenie, żeby nakarmić innego człowieka, nawet jeśli kradzież pozostaje aktem nielegalnym, czy okoliczności sprawiają, że jest to zachowanie raczej etyczne niż nieetyczne?

Etyka opieki patrzy na etykę bardziej z punktu widzenia związku niż prawa.
Rita Manning, która napisałą Speaking from the Heart: A Feminist Perspective on Ethics, pisze o etyce opieki. Rozróżnia ten rodzaj etycznej reakcji od bardziej sztywnej moralnej postawy w ten sposób:
Etyka opieki angażuje moralność ugruntowaną w związku i reakcji...
Reagując, nie odwołujemy się do abstrakcyjnych zasad, choć możemy odnosić się do reguł praktycznych; raczej zwracamy naszą uwagę na specyficzne fakty w jego czy jej sytuacji. Zwracamy także uwagę na efekt naszej reakcji w sieciach opieki, które wspierają obie osoby.

Etyka w kontekście głębokiej pracy z klientem

Pracując z klientami, którzy doświadczają intensywnych momentów w sesjach terapeutycznych lub którzy okresowo wchodzą w niezwykłe stany świadomości, może czasem przynieść etyczne wyzwania osobom pomagającym. Niektóre intensywne i głębokie doświadczenia w kliencie mogą stwarzać subtelne i pełne mocy motywacje w osobie pomagającej. Te doświadczenia mają tendencję do zacierania granic, mieszania ról, intensyfikowania przekazu i wywołują zdumiewająco ciężki do odparcia przekaz zwrotny. Intensywna praca terapeutyczna może stanowić wyjątkowe wyzwanie etyczne. Z drugiej strony, ponieważ tacy klienci dostarczają osobom pomagającym wyborów pomiędzy różnorodnymi działaniami etycznymi i pokazują wiele szarych rejonów z wieloma poziomami konsekwencji w każdym działaniu, oferują także olbrzymią twórczą okazję do osobistego i zawodowego rozwoju.
Nie ma gotowych odpowiedzi. Na przykład, kiedy dotknięcie klienta jest etyczne, a kiedy nieetyczne? Czy to samo zachowanie jest raz etyczne, a raz nieetyczne, zależnie od okoliczności i motywacji osoby pomagającej? Kiedy „dualna relacja” jest właściwym i sumiennym uznaniem ludzkiego związku, a kiedy jest problematyczna lub wykorzystująca?
Aby odpowiedzieć na te pytania, możemy dzielić się informacjami między nami, proponować wskazówki, czynić porozumienia i zasięgać konsultacji. Jednak w wielu przypadkach nie możemy ustalić wyboru najlepszego zachowania bez czucia i patrzenia na wszystkie implikacje w szczególnym działaniu w danej sytuacji. Nawet wtedy nasze działanie, oparte na logicznym zastosowaniu abstrakcyjnych zasad do specyficznej sytuacji, może być mniej etyczne niż odpowiedź, która wyrasta z czującej opieki, łącznie z własnym sprawdzeniem naszych osobistych motywacji.

Co jest etycznym zachowaniem?

Jeśli nie ustalamy zachowania poprzez prawa i abstrakcyjne zasady, jak obudzimy etyczne standardy w naszych profesjach? Wytyczne są potrzebne, ale poleganie na innych ludziach w ustanawianiu tego, co jest zachowaniem nieetycznym, może pomagać nam w utrzymywać zewnętrzne stanowisko kontroli w etycznych decyzjach. Z drugiej strony własne sprawdzanie wartości i motywacji pobudza do rozwoju wewnętrznego stanowiska kontroli u tych profesjonalistów wśród nas, którzy głęboko pragną poszerzać naszą etyczną świadomość.
Etyczne zewnętrzne stanowisko kontroli oznacza, że osoba pomagająca zwraca uwagę na zewnętrzne wytyczne lub zasady innej osoby dla określenia swojego zachowania. Etyczne wewnętrzne stanowisko kontroli oznacza, że osoba pomagająca być może czyta o wskazówkach etycznych, ale ostatecznie sama sprawdza swoje wartości i motywacje dla ustalenia swojego kierunku działania.
Brak rozwiniętego wewnętrznego stanowiska kontroli w przypadku etyki staje się gwałtownie bardziej widoczne, gdy osoba pomagająca pracuje z nie-zwykłymi stanami. Tam, „skąd przychodzimy” – motywacje i zasady nas jako terapeutów i osób pomagających – jest źródłem tego, co robimy i mówimy. Poziom gotowości do zagłębienia się w ciemną prawdę naszych własnych motywacji, pragnień i lęków określi naszą zdolność do bycia pomocnym, elastycznym i etycznym.

„Rozłączenie” w kontekście połączenia

Terapia etyczna kształci kontekst połączenia, pozwalając klientowi podjąć działania, które wydają się „odłączać” go od wszystkich systemów. Oznacza to, że terapia i niesienie pomocy potwierdza system połączenia, ponieważ klient wybiera związek jako taki jako narzędzie do uzdrowienia. Dziecko, które odłączyło się od rodziny i wartości rodzinnych za swoje postępowanie, nie zostało tak naprawdę odłączone od systemu rodziny. Teoria systemów rodziny działa w oparciu o założenie, że dziecko tak dba o rodzinę, aby postępować w ten sposób, nawet za cenę ukarania za swoje złe zachowanie. Wiele odłączonych dzieci podświadomie ma nadzieję na zjednoczenie rodziny przez danie systemowi powodu do zebrania się dla rozwiązania problemu. Odłączenie dziecka lub jego przesadne postępowanie często pojawia się w kontekście związków lub opieki.
Terapeutyczny związek zakłada pełnię klienta i jego możliwości do integracji, a w tym samym czasie zrozumienie i zatwierdzenie wyboru klienta (świadomego czy nie) do odcięcia się czasem w procesie przetrwania lub uzdrawiania. Osoba pomagająca o transcendentnym punkcie widzenia podtrzymuje związek, połączenie i skojarzenie jako bardziej rozwiniętą wersję prawdy niż separacji. Rozumie, że prawda związku może zawierać prawdę odłączenia.
Etyka związku rozszerza się także na niezwykłą rzeczywistość, zwłaszcza jeśli chodzi o doświadczenia transpersonalne (ponad osobistą tożsamością). Klienci mają związki z Bogiem czy Boginią , ich Wyższą Siłą, zwierzętami mocy, duchowymi przewodnikami lub siłami, które niosą im uzdrowienie i mądrość. Jeśli oboje: osoba pomagająca i klient nie zaprzeczą czy wykorzystają, ale raczej uznają i uhonorują te relacje, które istnieją w niezwykłych stanach świadomości, ich działania w naturalny sposób staną się etyczne.

Etyczny rozwój wymaga transcendencji (przekroczenia granic ludzkiego rozumu)

Jeśli etyka jest studium związku, to przekraczanie myślenia, że nie jesteśmy powiązani jest wymagane dla rozwoju etycznego. Transcendentny punkt widzenia rozwija się w jednej osobie na raz. Może to się zdarzyć jednocześnie w grupach, nawet bardzo dużych grupach, ale doświadczenie transcendentne jest doświadczeniem wewnętrznym, a nie – zewnętrznym. Często używana metafora dla swojej transcendencji poprzez wewnętrzną pracę to: Wszyscy musimy zanurkować w naszą wewnętrzną studnię, aby dotrzeć do podziemnej rzeki, która łączy wszystkie źródła wody.
Terapia i inne formy pomocy są kontekstem dla wzrostu kulturowego transcendentnego punktu widzenia poprzez osobiste transcendentne doświadczenie. Duchowe braterstwo i rytuały grupowe są innymi kontekstami. Wszystkie wymienione konteksty są środkami, dzięki którym poszerzamy naszą umiejętność do realizowania naszego pokrewieństwa. Terapia jest medium, przez które możemy prawdziwie praktykować zachowanie etyczne miedzy sobą. Wpływ terapii na sieć życia rozpoczyna się w podstawowych relacjach między klientem i osobą pomagającą.
Mary Sykes Wylie, pisząc o terapii rodzinnej rozmyśla, że „w pewnym sensie aspektem, który najbardziej wprawia w zakłopotanie w terapii jest fakt, że już sama relacja między terapeutą i klientem jest wykonaną usługą”. Może to być prawdą także w związku pomiędzy osoba pracującą z ciałem i klientem, osobą z kleru i członkiem parafii (kongregacji) lub pomiędzy pracownikiem służby zdrowia i umierającym pacjentem.
Moja prywatna definicja zachowania etycznego bierze zapożyczenie z wyrażenia cześć życia, używanego przez chrześcijańskiego medycznego misjonarza i filozofa Alberta Schweitzera. Korzysta ona także z koncepcji prawidłowej relacji z Buddyzmu.
Schweitzer był sławny dzięki filozofii, którą uprawiał w każdym detalu codziennego życia, zwanej cześć życia. Opisuje, co miał na myśli w kazaniu wygłoszonym w 1919: „Mogę tylko nieść cześć wszystkiemu, co nazywa się życiem...To jest początek i fundament moralności. Jeśli człowiek raz tego doświadczy i będzie to kontynuował – a ten, kto raz doświadczył, będzie kontynuował – ten jest etyczny. Niesie swą moralność w sobie i nigdy jej nie traci, ponieważ ona wciąż się w nim rozwija. Ten, który nigdy tego nie doświadczył, ma tylko kilka powierzchownych zasad. Te teorie nie są w nim zakorzenione, nie należą do niego i z niego opadają”.
Jego cześć życia zawiera bezgraniczne uznanie relacji, które wyraził, kiedy odbierał Pokojową Nagrodę Nobla w 1952: „Nie żyjecie w świecie zupełnie sami. Wasi bracia także tu są.”

2
Głębokie i intensywne doświadczenia klienta

Wiedza intelektualna na temat wewnętrznych terytoriów może być wielką pomocą w indywidualnym doświadczaniu niezwykłych stanów świadomości, zaplanowanych lub wywołanych przez znane środki; lub takich, o które nie zabiegamy, spontanicznych.

Christina i Stanislav Grof

Kwestie etyczne, odnoszące się do udzielania pomocy, stają się bardziej oczywiste, kiedy klienci przechodzą intensywne i głębokie doświadczenia. To w tego rodzaju okolicznościach po raz pierwszy zauważyłam bardziej subtelne kwestie etyczne. Nauczyciel gry na pianinie, którego znałam, mówił zazwyczaj: graj tak głośno, żebyś mogła usłyszeć swoje błędy!
Jeśli zarówno terapeuta, jak i klient będą grać intensywnie, możemy nauczyć się lekcji, których nie zauważylibyśmy w bardziej spokojnych sytuacjach terapeutycznych. Lekcje te mają zastosowanie także w sytuacjach udzielania pomocy o zwykłej intensywności.
Pojęcia zawarte w tej książce nabrały kształtu dzięki efektowi wzmocnienia intensywnych sesji, ale wiele z tych idei stosuje się dobrze w relacjach niesienia pomocy, które nie są ani tak intensywne ani tak głębokie. Włożyłam więcej wysiłku w przygotowanie tego rozdziału, żeby opisać głębokie jakości niezwykłych stanów świadomości i charakterystycznych doświadczeń, które często towarzyszą im u klientów. Zrobiłam to, ponieważ zachodnia tradycja niesienia pomocy (medycznej, psycho-logicznej i duchowej) nie zawsze jest zaznajomiona z nimi przez nazwę i rodzaj.
Widzę w mojej pracy jak ta nieznajomość, kiedy splata się ze skrajnie mocnymi duchowymi tęsknotami i energiami, często doświadczanymi podczas pracy z klientami w niezwykłych stanach świadomości, może z większą łatwością przymuszać osoby pomagające do nieświadomych, nieetycznych działań. Wiele osób pomagających, choć mogą one nie być zaznajomione z terminologią, rozpoznają te charakterystyczne doświadczenia, kiedy je opiszę. Terapeuci, duchowni, osoby pracujące z ciałem z pewnością spotkali klientów z niektórymi z symptomów i kwestii, które powstają w niezwykłych stanach świadomości.

Czym jest niezwykły stan świadomości?

Rozpocznę od zdefiniowania zwykłych stanów. Zwykłe stany świadomości są normalne i typowe dla większości ludzi zachodnich kultur. Spędzamy większość naszego czasu, pozostając w tych zwykłych stanach: pracując, studiując, licząc, rozmawiając, pisząc listy, grając w gry, gotując, przewijając niemowlę, kosząc trawę lub prowadząc samochód. W zwykłych stanach świadomości jesteśmy zazwyczaj zajęci współdziałaniem ze światem materialnym i innymi istotami żywymi, które także pozostają w zwykłych stanach świadomości. Jest dla nas jasne, kim jesteśmy. Znamy nasze imię i nazwisko, adres, numer dowodu oraz to, z kim żyjemy. Znamy inne charakterystyki, które nas definiują, takie jak nasza płeć, typ ciała, wiek, wykształcenie i przekonania. Zwykłe stany świadomości są ważne dla naszego funkcjonowania w świecie materii.
Niezwykłe stany świadomości są mniej zwykłe, ale całkiem normalne i ważne dla naszego funkcjonowania jako istot ludzkich. Te stany umożliwiają nam rozszerzać nasze poczucie tego, kim jesteśmy. Klienci w terapii, duchowi terapeuci w medytacyjnych lub religijnych rytuałach lub klienci otrzymujący przesłanie są często w niezwykłych stanach świadomości – od delikatnych do głębokich stanów transu, w których ich świadomość jest skupiona w inny sposób niż w życiu codziennym. Niezwykła jakość świadomości osiągalna w niezwykłych stanach pomaga nam podnieść nasze poczucie połączenia z innymi ludźmi i ze światem wokół nas oraz znaleźć znaczenie w naszym życiu. Niezwykłe stany świadomości są ważne dla naszego funkcjonowania w bardzo prawdziwym, choć mniej namacalnym, świecie emocji, zjawisk energetycznych, intuicji i ducha.
Rzadziej uznajemy niezwykłe stany w naszym zachodnim życiu; jednak stany te są prawdziwe i każdy doświadczył któregoś stanu niezwykłej świadomości. Lekkie stany transu pojawiają się w normalny sposób u każdego w ciągu dnia. Niektóre przykłady bardziej czytelnych niezwykłych stanów to: śnienie, śnienie na jawie, wiedza uprzednia, intensywna koncentracja, marzenie, narodziny dziecka i orgazm. W tych stanach skupiamy naszą uwagę w inny sposób niż w zwykłej świadomości. Myśli, uczucia, czucia i intuicje łączą się ze sobą dla dostarczenia nam nowych informacji i dla ułatwienia uzdrowienia i zrozumienia nas samych i życia samego w sobie.
Niezwykłe stany świadomości, o których często pisze się jako o odmiennych stanach świadomości, są stanami poczucia i percepcji w osobie, które różnią się zasadniczo w subiektywnej lub obiektywnej obserwacji od ogólnych norm tej osoby. Stany świadomości, w których te intensywne doświadczenia powstają, znane są pod różnymi nazwami: terapeutyczne przełomy, nadreakcje, regresje, odmienne stany, szamańskie stany, ekstatyczne stany i szczytowe doświadczenia. Ja wybrałam termin niezwykłe stany świadomości, ponieważ jest to szerokie, nie osądzające pojęcie, które obejmuje każdy stan świadomości, charakteryzujący się podwyższoną wrażliwością, świadomością i kilkoma specyficznymi zjawiskami, opisanymi poniżej w tym rozdziale. 

Klienci w zwykłych stanach świadomości

W większości przypadków, kiedy klient przychodzi na terapię, mówi do masażysty na początku masażu lub rozmawia z duchownym czy nauczycielem medytacji o jego duchowym kierunku, jest bardziej otwarty, bardziej podatny i bardziej w kontakcie ze swoimi wewnętrznymi uczuciami i wrażeniami niż jest na co dzień. Zwykle ta otwartość jest wciąż po „zwykłej” stronie kontinuum świadomości. Klient ma otarte oczy, wysławia się, jest dla niego dość klarowne, kim jest, gdzie jest, dlaczego tu jest, co chce i czego nie chce oraz jak długo był w sesji. Ogólnie zwykły stan świadomości wygląda tak: 

Zwykły stan świadomości
Jest w kontakcie z jednomyślną rzeczywistością
Rozmawia bez trudu
Ma otwarte oczy
Posiada jasne poczucie czasu, siebie i innych
Jest świadomy obecnego otoczenia

 

 Niezwykłe stany w zwykłej terapii

Każda dobra terapia angażuje niezwykły stan świadomości w pewnym momencie i do pewnego stopnia. Terapia dotyczy zmiany, a głęboka zmiana wymaga radykalnego przesunięcia w widzeniu siebie, widzeniu świata lub duchowym zrozumieniu. Niezwykłe stany pozwalają zakorzenionym przyzwyczajeniom myśli, uczuć, postrzegania i zrozumienia słabnąć, rozmyć i załamać się na tyle, aby ludzie mogli odnaleźć nowe zrozumienie i zwrócić sobie swoje odłączone części.
Raz za razem te osoby, które zmieniają się i rozwijają, zauważają, że do tej pory zamykali się w zbyt małym poznawczym lub emocjonalnym pudełku. Za każdym razem, gdy orientują się, że są w pudełku wymodelowanym z ich przekonań i lęków, walczą o odnalezienie większej wolności. W momencie wydostania się z mniejszego pudełka, wkraczają w niezwykły stan, który często jest momentem głębokiego doświadczenia w terapii. Momentowi temu towarzyszy strumień emocji i zwiększonej wrażliwości. Jest to dla nich czas dezorientacji, kiedy odnajdują się poza znanymi, drobnymi punktami odniesienia, a do tego w nieznanej większej strukturze. 
Piszę głównie o intensywnych, przedłużających się, spontanicznych lub rozpoczętych intencyjnie niezwykłych stanach świadomości. Jednak wiele pojęć użytych w tej książce odnosi się także do terapeutycznych momentów głębokiej zmiany w zwykłej terapii, nawet jeśli te momenty nie są zazwyczaj rozpoznawane jako niezwykłe stany.
Poza najwyższymi niezwykłymi momentami odnalezienia nowego szkieletu pojęciowego, do którego można się odnieść, chwilowe niezwykłe stany pojawiają się także w leczeniu z traum. Większość ranienia (psychicznego, fizycznego, emocjonalnego czy duchowego) dotyczy niezwykłych stanów w momencie zranienia lub traumy. Dlatego także podczas procesu uzdrowienia klient musi przeżyć, do pewnego stopnia, jeszcze raz niezwykły stan. Intensywny ból, strach, wina lub wstyd często wystarczają do tego, by wykatapultować osobę w uczucia i szkielet umysłu, które klientowi nie wydają się zwykłe.
W pewnym sensie praca wewnętrznego dziecka jest niezwykłą rzeczywistością, ponieważ często częścią tej pracy jest regresja. Doznanie niezwykłego stanu mogą także zostać obudzone przez nagłą żałobę lub utratę, ponieważ zewnętrzne okoliczności zaburzają nasze przekonania o tym „jak to jest”. Trzęsienia ziemi pozwalają ludziom zobaczyć brak stałości gruntu i niestałość rzeczy, na których myśleli, że mogą polegać. Śmierć przyjaciela budzi klienta do jego własnej moralności. Każde z tych zdarzeń może wymagać od nas rozwoju naszych umysłowych konstrukcji o tym, kim jesteśmy i czym jest świat. W momencie rozwoju prawie zawsze wchodzimy w niezwykły stan świadomości. Czasem są to łagodne doświadczenia typu acha!. Niektóre z nich to doniosły czas, w którym fundamentalnie zmieniamy nasze wartości i życie. 

Łagodny niezwykły stan świadomości
	Jest pogrążony w marzeniach
	Ma zdolność łatwej komunikacji słownej
	Ma zdolność odpowiadać relatywnie szybko na pytania i wskazówki
	Ma zdolność do relatywnie szybkiego przeniesienia uwagi do zwykłej rzeczywistości

 

 

Głęboki niezwykły stan świadomości
	Ma problem z funkcjonowaniem w zwykły sposób
	Ma ograniczone dojście di punktów odniesienia w zwykłej rzeczywistości
	Ma zmniejszoną możliwość wyrażenia doświadczenia słowami
	Doświadcza zniekształcenia czasu
	Posiada dojście do głębszych poziomów uzdrawiania
	Ma dostęp do mistycznych stanów
	Wyraża siebie bardziej spontanicznie przez ruch i dźwięk

Zwykłe i niezwykłe stany istnieją nieustannie. Kiedy klient dokonuje przejścia od zwykłej rzeczywistości do niezwykłej rzeczywistości śród-kontynuum, skupia się na jego wewnętrznej rzeczywistości, ale w tym samym czasie zachowuje łatwy dostęp do zwykłej rzeczywistości.

Marzenia, prowadzona relaksacja i większość masażów produkują niezwykłe stany na bardziej zwykłym końcu kontinuum. Chociaż klient jest świadomy wewnętrznej rzeczywistości w tych stanach, zazwyczaj może wyrazić słowami to, co się dzieje, odpowiada dość szybko na słowne pytania lub wskazówki i łatwo przestawia się z powrotem na obecną, zewnętrzną rzeczywistość.

Zwykle kiedy klient wchodzi głębiej w niezwykły stan, może mieć słabszy dostęp do zwykłych punktów odniesienia i może odczuwać mniejszą sprawność w mowie. Czas może ulec zniekształceniu, osoby i miejsca mogą zostać pomieszane, wewnętrzna i zewnętrzna rzeczywistość mogą się przenikać w taki sposób, że okresowo trudno jest danej osobie funkcjonować w zwykły sposób.

W tym samym czasie klient może uzyskiwać szerszy dostęp do głębszych poziomów uzdrawiania. Może z powrotem łączyć się z jego własnym doświadczeniem, od którego został odcięty. Może łatwiej odczuwać swój związek z doświadczeniem uniwersalnym – z innymi ludźmi, zwierzętami i roślinami, z Ziemią i z Bogiem, jeśli uznaje Boga. Starożytne ludy od dawna znały wartość tych głębokich stanów fizycznego i emocjonalnego uzdrawiania, ustalania wewnętrznej i zewnętrznej harmonii ze sobą i ze swoimi relacjami; i odnajdywania własnego sensu celu życia.
Dla celów tej książki będę używać terminu niezwykły stan świadomości dla opisania głębszych niezwykłych doświadczeń (zobacz: tabela powyżej), które pojawiają się w różnych sytuacjach terapeutycznych i związanych z opieką. W terapii ludzie przemieszczają się do niezwykłych stanów na dwa sposoby – spontanicznie lub przez wywołanie terapeutyczne.

Niezwykłe stany świadomości pojawiające się w sposób spontaniczny

Czasem ludzie odkrywają, że przechodzą spontanicznie w niezwykłe stany. Niektórzy ludzie przypisują tę nieplanowaną zmianę stanu katalitycznemu zdarzeniu, takiemu jak śmierć ukochanej osoby, utrata domu lub zatrudnienia, utrata innego rodzaju identyfikacji, choroba, doświadczenia zbliżenia do śmierci lub innym okolicznościom zmieniającym życie. Inni mogą doświadczać silnego niezwykłego stanu podczas intensywnego aktu seksualnego, narodzin dziecka lub fizycznej traumy. Niektórzy mogą brać psychodeliczne środki dla zabawy i rozpocząć proces duchowego objawienia w ich życiu po nieoczekiwanym, głębokim zwrocie w postrzeganiu. Jeszcze inni odczuwają, że natknęli się na niezwykły stan bez żadnego wyjątkowego zdarzenia, które wywarło na nich wrażenie, a jednak wewnętrzny proces uzdrawiania potrzebuje rozpocząć swoją pracę w danym czasie. Jakaś wewnętrzna mądrość pomaga im odpuścić taką rzeczywistość, jaką znali dotychczas, dla rozwoju ich zrozumienia siebie i ich świata.

 

 

 

Doświadczenia niezwykłego stanu
	Retrospekcje w biografii
	Ponownie odegrane traumy
	Ponowne przeżycie narodzin
	Symbolika naładowana emocjonalnie
	Powódź psychiczna i intuicyjna
	Trans szamański
	Retrospekcje z przeszłych istnień
	Intensywne uwolnienie energii
	Doświadczenia poza ciałem
	Doświadczenia stanu przedśmiertelnego
	Głęboka relaksacja i pokój
	Medytacja i głęboka koncentracja
	Kontakt ze sferami archetypowymi
	Świadomość jednocząca lub kosmiczna
	Uprowadzenie przez UFO
	Wielokrotność

 

Niektóre osoby niosące pomoc mogłyby powiedzieć, że nie stosują żadnych specjalnych technik dla wywołania niezwykłych stanów świadomości i że w związku z tym przedstawiany tu materiał nie dotyczy ich pracy. Jednak, część klientów najprawdopodobniej doświadczy w pewnym momencie w sposób spontaniczny co najmniej kilku z powyżej wymienionych przeżyć. Osobom pomagającym, pracującym z klientami, pacjentami, studentami lub poszukującymi duchowo, może przydać się umiejętność rozpoznania i pracy z ludźmi, którzy nagle znajdą się wśród spontanicznych doświadczeń wymienionych powyżej.

Retrospekcje w biografii

W biograficznych retrospekcjach, klient przeżywa na nowo nieskończony kawałek jego historii. Z jakiegoś powodu nie mógł w tym szczególnym, osobistym historycznym momencie przeżyć go do końca. Nie mógł w pełni doświadczyć radości, wściekłości, lęku, zapamiętać swoich własnych działań w tym czasie lub poczuć pełnego zakresu bólu, ekstazy lub innego odczucia.

W biograficznej retrospekcji klient dostaje namiastkę terapeutycznej pracy, którą ma do wykonania. Może być w stanie zakończyć tę część swojej nierozwiązanej biografii.

Ponowne odegranie traumy lub nadreakcja dotyczą bardziej intensywnych ponownych przeżyć niż retrospekcje. Klient ma okazję do ponownego połączenia się ze swoimi emocjami, poznaniem, uczuciem i intuicją oraz do uwolnienia energii długo wstrzymywanych w umyśle, emocjonalnych i fizycznych ciałach i w duchu.

Ponowne odegranie traumy może zawierać traumę narodzin. Ponowne przeżycie narodzin pozwala klientowi doświadczyć w pełni pierwszy dla jego własnego organizmu i być może najsilniejszy wdruk czy wzorzec do radzenia sobie ze znaczącymi zmianami. Uzdrawianie i rozumienie na tym poziomie ma uzdrawiający efekt domina na wiele podobnych sytuacji, które zdarzyły się po urodzeniu. Ponowne przeżycie narodzin nie zawsze jest traumatyczne. Walka o przetrwanie podczas porodu i wyjścia na świat jest często traumatyczna, ale ktoś może doświadczyć czasu zanim rozpocznie się poród jako wspaniały płodowy okres kosmicznego połączenia. Klient może także doświadczyć narodzin jako sukcesu, ponownego zjednoczenia i przyjęcia pełnego miłości.

Symbolika naładowana emocjonalnie

Osoba doświadczająca symboliki naładowanej emocjonalnie może, ale nie musi, rozumieć i rozpoznawać powiązania pomiędzy symbolami i obrazami, które powstają w jej umyśle i jej silne emocjonalne reakcje. Te reakcje mogą prowadzić do głębokiej żałoby, zwierzęcej wściekłości lub dogłębnej radości i spokoju. Niezwykłe stany zdają się pozwalać tym obrazom powstać i wywoływać głęboką emocjonalną ulgę, niekoniecznie wymagającą wytłumaczenia. Powódź intuicyjna (powódź psychiczna) jest symboliką naładowaną emocjonalnie, która zdaje się mieć swe źródło poza osobistą psychologią, chociaż klient może często wiązać jej zawartość także z jego osobistą historią. W otwarciu psychicznym klient może czuć ból ludzi będących na wojnie za morzem, może mieć doświadczenia wiedzy uprzedniej, może być nadzwyczajnie otwarty lub mieć zdolności parapsychiczne z osobami z jego otoczenia.

Trans szamański

Trans szamański przybiera wiele form. Klient podejmuje szamańskie „podróże” w niezwykłą rzeczywistość po to, by szukać wiedzy lub uzdrowienia. Doświadczenia szamańskie mogą zawierać kierowanie „duchów” w umyśle czy ciele lub poszukiwanie wizji proroczych.
Doświadczenie szamańskie może pociągać za sobą doświadczenia destrukcji lub ponownych narodzin (takie jak odczuwanie, że własne ciało zostaje obdarte do szkieletu i zostaje zbudowane z nowego lub duchowego ciała) i uzdrawianie komórkowe. Inne szamańskie doświadczenia dotyczą odzyskania duszy i otrzymywania przewodnictwa w istotach boskich i zwierzętach mocy.

Retrospekcje z przeszłych istnień

Retrospekcje z przeszłych istnień pojawiają się w bardzo podobny sposób jak retrospekcje biograficzne, ale pochodzą one z wcześniejszego czasu i miejsca. Klient identyfikuje się z postacią z tego miejsca i ma poczucie, że ponownie doświadcza sytuacji, którą przeżył już raz jako inna osoba. Bez względu na to, czy ktoś wierzy czy nie w reinkarnację, obrazy te są zazwyczaj silnymi, uzdrawiającymi metaforami dla sytuacji, które dzieją się w obecnym życiu danej osoby.

Fenomen intensywnego uwolnienia energii

Mistyczna literatura jogińska opisuje różne fenomeny intensywnego uwolnienia energii. Są to fenomeny, które zdarzają się kiedy drzemiąca ewolucyjna energia życia (kundalini) podnosi się ze swego miejsca spoczynku u dołu kręgosłupa i toruje sobie drogę w kierunku świadomości życiowej w koronie głowy. Jogińskie teksty opisują wiele fizycznych i emocjonalnych fenomenów, które mogą dotyczyć czasowych symptomów choroby lub bólu, takich jak uczucie rozpalenia, zimna, niezwykłego pocenia się, bólu w klatce piersiowej i symptomy neurologiczne. Mogą się pojawiać spontaniczne ruchy fizyczne, takie jak niekontrolowane trzęsienie się, nagłe wstrząsy i uczucia wibracji. Ludziom doświadczającym uwolnień energii mogą objawiać się jaskrawe wizualne obrazy; mogą widzieć światła i kolory. Spontanicznie mogą się pojawić: płacz, śmiech, śpiew, brzmienie lub inne dźwięki.

Doświadczenia poza ciałem mogą się zdarzyć jako część innych doświadczeń (takich jak szamańskie lub hipnotyczne) lub samodzielnie. Pewna część świadomości ludzkiej oddziela się od ciała i podróżuje poza nim. Świadomość pozostaje, chociaż doświadcza siebie jako pozostającej w oddzieleniu od ciała. Jest wiele przykładów w literaturze na temat osób spoglądających w dół na swe ciało z jakiegoś dogodnego punktu na suficie. Czasem klient nie wie, co działo się, kiedy pozostawał poza ciałem. Może zauważyć, że był „poza”, kiedy wróci do ciała z uczuciem wstrząsu lub szoku. Może odczuwać krótki okres fizycznego „paraliżu”, kiedy świadomość i ciało się na nowo złączą.

Doświadczenia stanu przedśmiertelnego zdarzają się, kiedy osoba rozpoczyna proces śmierci. W pewnym momencie ruch w stronę umierania zawraca i osoba powraca do życia. Ci, którzy studiują doświadczenia stanu przedśmiertnego odkrywają, że wielu różnych ludzi ma podobne wrażenia. Kiedy zbliżają się do śmierci, często poruszają się szybko w stronę tunelu, widzą światło i piękno nie do opisania, spotykają ukochanych zmarłych lub osoby duchowe, doświadczają głębokiego przeglądu życia, które przeżyli i otrzymują wiadomość, że nie nadszedł jeszcze ich czas na to, żeby umrzeć.
Doświadczenia stanu przedśmiertelnego zdarzają się w związku z chorobą, wypadkiem, szokiem lub zapaścią w śpiączkę. Osoba, która powraca do normalnego życia po takim doświadczeniu może odczuwać, że jej życie zmieniło się całkowicie. Osoba taka informuje o czuciu większego znaczenia celu i większego oddania osobom kochanym niż przed tym doświadczeniem.

Głęboka relaksacja i medytacja

Głęboka relaksacja, pokój i różne stany medytacji są także doświadczeniami niezwykłego stanu. Mogą się pojawić przy drobnym lub wyjątkowo głębokim rozwiązaniu materiału terapeutycznego lub podczas doświadczeń poza ciałem lub szamańskich podróży. Głęboką relaksację i stany pokoju mogą wywołać hipnoza i prowadzona relaksacja.

Kontakt ze sferami archetypowymi i przeżycia jednoczące

Kontakt ze sferami archetypicznymi może się wydarzyć podczas wielu innych doświadczeń. Klient komunikuje się lub przeżywa w rzeczywistości stawanie się postacią archetypiczną, taką jak zwierzęciem mocy, bogiem lub boginią lub żywiołem: wiatrem, wodą lub ogniem. Są to zazwyczaj szczytowe przeżycia, opisane w literaturze mistycznej i we wszystkich religiach. Klient może się kontaktować ze sferami archetypicznymi lub mieć mistyczne, szczytowe doświadczenia i przez to odnaleźć osobiste odpowiedzi dla egzystencjalnych pytań oraz głębię osobistego znaczenia, niemożliwą do osiągnięcia w zwykłym stanie świadomości. przeżycia jednostkowe to te, w których osoba czuje wrażenie łączności ze wszystkim lub identyfikacji z kosmiczną świadomością.

Uprowadzenia przez UFO

Dodałam tę kategorię niezwykłych doświadczeń, ponieważ ludzie, którzy zgłaszają uprowadzenie przez obcych, doświadczają symptomów zaburzeń post-traumatycznego stresu, przez które mogą szukać terapii lub duchowego doradztwa. Przeżywają bycie obiektami eksperymentów naukowych i często odnotowują czarne dziury czy utratę czasu. Kiedy taki klient poszukuje terapii, terapeuta zazwyczaj stosuje hipnozę (wywołany niezwykły stan), aby zebrać informacje i pomóc klientowi radzić sobie z jego symptomami.
Ludzie, którzy potwierdzają spotkania z obcymi, przeżywają także fenomeny i doświadczenia, dla których nie ma wytłumaczenia w obecnym rozumieniu fizyki. Zawierają one przeżywanie innych rzeczywistości „ponad woalem” obecnej, powrót do „źródła istnienia” lub kosmicznej świadomości oraz zmiany kształtu w szamańskim sensie stawania się zwierzętami lub kształtu zwierząt, które przekształcają się w obcych. Opisuję w tym rozdziale kilka z tego typu doświadczeń także jako przeżycia nie-UFO, szamańskie lub jednoczącej świadomości.
Przeżycia uprowadzenia przez UFO są notowane w narastającej liczbie od 1961. Zostały zanotowane przez ludzi ze wszystkich ścieżek życia i rejonów geograficznych. Historie wielu z tych osób są podobne. Przeżycia uprowadzenia są rodzajem niezwykłego stanu, który przekracza linię między wewnętrzną, niezwykłą rzeczywistością i zewnętrzną rzeczywistością fizyczną/materialną. Wewnętrzne doświadczenie porwania jest często „potwierdzone” w fizycznej rzeczywistości poprzez rzeczywiste znaki lub symptomy, albo przez zsynchronizowane, identyczne przeżycia innych uprowadzonych, którzy byli sobie nieznani w czasie tych przeżyć.
Psychiatra z Harvardu, John E. Mack pisze w swojej książce Abductions (Uprowadzenia): „Nie wiemy czym tak naprawdę jest uprowadzenie – na przykład zasięg, do którego jest ono reprezentantem zdarzenia z fizycznego świata lub do którego jest to niecodzienne subiektywne przeżycie z fizycznymi manifestacjami. Jasny jest jednak fakt, że ci ludzie opowiadają o tych przeżyciach i że reprezentuje to fenomen, którego naukowcy na polu zarówno psychologii, jak i fizyki nie mogą sumiennie ignorować.

Wielokrotność

Możemy także sklasyfikować kilka stanów, które pojawiają się podczas przełączenia pomiędzy przemianami w klientach, którzy mają wiele osobowości (czasem zdiagnozowane jako Zaburzenie Osobowości Wielokrotnej lub MPD) i między samymi przemianami, jako spontaniczne niezwykłe stany świadomości.

Wielokrotność jest stanem, który często jest stworzony podczas ekstremalnego seksualnego, fizycznego i emocjonalnego nadużycia. Osoba pod tym rodzajem poważnej presji ucieka od bólu, terroru i poniżenia przez tworzenie przemian, które są innymi osobowościami lub fragmentarycznymi osobowościami. Te przemiany rozdzielają między siebie wspólne obciążenie, które jest zbyt wielkie dla zniesienia przez jedną osobowość. Przemiany mogą się różnić wiekiem, płcią i wszystkimi cechami osobowości. Niektóre przemiany mogą mieć różne medyczne warunki niż inne, które zamieszkują to samo ciało. Niektóre z tych przemian odcinają się zupełnie i istnieją w stanie bezcielesnym. Z tego punktu zwykle dalej wpływają na inne przemiany i osobowość pełniącą rolę gospodarza. Niektóre z przemian mają łatwy dostęp do transpersonalnych, niezwykłych stanów świadomości, które zapewniają schronienie przed maltretującą, fizyczną (zwykłą) rzeczywistością.
Dzieci i dorośli, którzy zostali rytualnie nadużywani, doświadczają niezwykłych stanów. Niektórzy nieświadomie tworzą niezwykłe stany w sobie jako ucieczkę od tego, co się dzieje. Niektórzy oddzielają nadużycie od ich życia codziennego, aby uniknąć nieznośnego poznawczego dysonansu. Opisuje się, że oprawcy rytualnego nadużycia wywołują w swoich ofiarach anty-terapeutyczne niezwykłe stany za pomocą narkotyków, sugestii hipnotycznych (programowanie0, nieznośnego psychicznego lub fizycznego bólu lub przez ich kombinację.
Niektóre kulty rytualnego nadużywania w sposób zamierzony mogą tworzyć wielokrotne osobowości w ich członkach dla kontrolowania członków lub używania tych przemian dla konkretnych funkcji w rytuale.

Terapeutyczne wywołanie niezwykłych stanów

Innym sposobem wejścia w niezwykłe stany jest wywołanie terapeutyczne. Terapeuta lub profesjonalny prowadzący stosuje konkretną technikę z czystym zamiarem towarzyszenia osobie w niezwykłym stanie świadomości dla ułatwienia jej uzdrawiającego procesu.  

Techniki wywołania niezwykłego stanu

Praca z oddechem

Masaż i praca z ciałem

Akupunktura

Techniki Ukierunkowane na Proces

Terapia ruchem i sztuką

Muzykoterapia

Praca z marzeniami sennymi

Terapia bioenergetyczna

Układ kręgarstwa

Prowadzona symbolika

EMDR (Znieczulenie i ponowne przetworzenie ruchem oka)

Medytacja i modlitwa

Hipnoza

Bębnienie

Monotonna intonacja i śpiew

Siłownia

Odzyskanie duszy

Przyjmowanie świętych roślin

Głodówka

Poszukiwania wizj

Wszystkie z powyższych spontanicznych przeżyć są także możliwe do przejścia w wywołanych niezwykłych stanach. Terapeuci, liderzy duchowi i osoby ułatwiające regularnie używają teraz różnorodnych technik wywoływania. Lista w tym rozdziale zawiera kilka bardziej powszechnych technik, które są używane edukacyjnie, terapeutycznie i duchowo.

Praca z oddechem jest najbardziej popularnym określeniem na opisanie grupowego lub indywidualnego procesu, który używa przyspieszonego oddychania. Praca z oddechem często łączy się z innymi technikami, takimi jak dźwiękowe prowadzenie (rytmiczne uderzenie), praca uwalniania energii, praca artystyczna i prowadzone relaksacja. Holotropowa Praca z Oddechem™, Zintegrowana Praca z Oddechem i ReBirthing są trzema dobrze znanymi procesami, które stosują przyspieszone oddychanie jako katalizator dla niezwykłego stanu. Wszystkie doświadczenia opisane powyżej mogą się wydarzyć z wielką intensywnością podczas przeżycia pracy z oddechem. Niektóre terapie, takie jak terapia Reichian i Bioenergetyczna Analiza, także używają modyfikacji oddechy dla pogłębienia procesu terapeutycznego.

Masaż lansuje relaksację i marzenia senne. Rytmiczne ruchy i głębokie uwalnianie ciśnienia w różnych formach pracy z ciałem także mogą wywoływać głębokie niezwykłe stany. Tkanka może uwalniać wspomnienia razem z napięciami. Ponieważ mięśnie i stawy powiększają swoją objętość w ruchu, pamięć ciała często ponownie wiąże ruch z emocją. Wiele systemów pracy z ciałem, takich jak praca Rosen, Hakomi, Praca z ciałem Loni, Feldenkrais, Rolfing i praca Trager zwracają specjalną uwagę na oddech, aby wywołać głębszą świadomość, która pojawia się w niezwykłych stanach.

Akupunktura jest znana przede wszystkim z głębokiego stanu transu, często wywołanego przez igły. Podczas tego stanu niezwykłej świadomości energie zostają zbalansowane i ukierunkowane, a toksyny są usuwane w prostszy sposób. Czasem igły wbiją się w jakiś proces psychiki (biograficzny, okołonarodzeniowy lub transpersonalny) i osoba na stole wejdzie w jeden z niezwykłych stanów , przedyskutowanych uprzednio.

Terapia zorientowana na proces

Wiele rodzajów terapii procesowych (techniki takie jak ruch, terapia sztuką, praca ze snami, zabawa na piasku, Zorientowana na Proces terapia Arnolda Mindell’a, zwana praca procesowa lub praca snu ciała, terapia gestalt) mogą doprowadzić osobę do niezwykłego stanu świadomości. Czasem te stany są stanami lekkiego transu i osoba odczuwa, jakby stała jedną nogą w jednym, a drugą - w drugim świecie. Przy takiej elastycznej postawie, osoba dość łatwo wchodzi i wychodzi ze zwykłej lub niezwykłej przestrzeni. Czasami proces pogłębia się tak że osoba jest całkowicie zajęta niezwykłą rzeczywistością. Kiedy to się dzieje, każde z niezwykłych doświadczeń może się pojawić w różnorodnych stopniach intensywności.

Muzykoterapia

Muzyka była używana od czasu starożytnych jako sposób wywołania niezwykłych stanów i promowania uzdrawiania. Gra na bębnach, intonacje lub wystukiwanie były używane przez wieki nie tylko dlatego, że ułatwiają przyśpieszony oddech bez pauzy, ale dlatego że harmonizują energie (bicie serca i inne pulsy) obecne w ciele jednostki. W grupie to harmonizowanie rytmów ciała tworzy specjalny stan świadomości, w którym możemy razem obcować.
Mickey Hart, w Drumming on the Edge of Magic (Bębnienie na skraju magii), snuje domysły, że rytm bębna pozwala nam opaść w stan otwartości, który może być początkiem transu. To rytmiczne naładowanie było sposobem używanym przez szamanów (psychologicznych i duchowych uzdrowicieli plemiennych) dla ruszenia do świata duchowego.
W czasach nowoczesnych niektórzy terapeuci i uzdrowiciele używają teraz wielu form muzyki, włączając w to wibracje i wysokość tonacji, aby świadomie zmienić stan, postawę lub nastrój oraz by wprowadzać uzdrawianie. Nauczycielem z pierwszego szeregu tego rodzaju edukacji muzycznej jest Don Campbell. Jego Instytut Muzyki, Zdrowia i Edukacji uczy uzdrowicieli i wychowawców siły dźwięku, aby doprowadzać do fizycznego, mentalnego i duchowego dobrego samopoczucia.

Sieciowe Kręgarstwo (network Chiropractic)

Wynalezione przez dr Donalda Epsteina, Sieciowe Kręgarstwo jest wyjątkowym systemem pracy kręgarskiej. Sieciowi Kręgarze wierzą, że osoba wyczyszczona z zakłóceń w systemie nerwowym ma łatwiejsze połączenie między jej emocjonalnymi, fizycznymi i duchowymi aspektami. Przez ustawienie kręgosłupa Sieciowu Kręgarze usuwają zakłócenie w systemie nerwowym. Ci kręgarze często pracują na kilku pacjentach na stołach w tym samym pokoju, poruszając się między nimi dla dokonania korekty przesunięć w kręgosłupie. Nie jest to niespotykane, że podczas tej uwalniającej energię pracy pojawia się fenomen różnych niezwykłych stanów.

Stany prowadzone

Za pomocą takich technik jak hipnoza, prowadzona relaksacja, Reakcji Znieczulenia Ruchem Oka (EMDR) i medytacji, osoby niosące pomoc celowo wywołują stany transowe. Stephen Wolinsky pisze: „Trans charakteryzuje zacieśnianie, kurczenie lub fiksacje uwagi”. Hipnotyzer może zasugerować cofnięcie w wieku klienta tak, że klient przeżywa raz jeszcze określone przeżycia z wczesnego dzieciństwa.
Obecnie niektórzy hipnotyzerzy specjalizują się w cofnięciu do przeszłych istnień, w których klient zostaje cofnięty w wieku do czasu sprzed narodzin dla poznania jego karmy lub osobistego mitu, który poprzedza lub powiadamia to życie.
Jest wiele innych celów do użycia hipnozy. W niezwykłym stanie hipnotycznego transu klient może wbić się w każde przeżycie z przestrzeni biograficznej, okołonarodzeniowej lub transpersonalnej. Czasem hipnotyzer celowo kieruje uwagę na te podróże, a czasem przeżycia pojawiają się, kiedy klient wejdzie w stan transu.

EMDR

(Znieczulenie i ponowne przetworzenie ruchem oka) jest techniką szybkiego ruchu oka (REM). Technika ta odnotowuje osiąganie szybkich rezultatów w leczeniu efektów traumy. Oczy klienta podążają za szybkimi ruchami dłoni terapeuty. To wywołuje trans sprzyjający reintegracji obrazów, odczuć cielesnych i słownych myśli, połączonych z traumą. Niektóre z niezwykłych przeżyć omówionych wcześniej (zwłaszcza symbolika naładowana emocjonalnie, retrospekcje biograficzne, silne przeżycia czuciowe lub kinetyczne i głęboka relaksacja) zdarzają się w sesjach EMDR.

Medytacja i modlitwa

Tradycje duchowe praktykowały osiąganie niezwykłych stanów poprzez medytację i modlitwę od tak dawna, odkąd odnotowujemy życie ludzkie. Doświadczenie medytacji i modlitwy wahają się w intensywności: od bardziej ukierunkowanej koncentracją uwagi do głębokich niezwykłych stanów. Niektórzy medytujący, którzy długo praktykują, są zdumieni, kiedy ich wcześniej ciche medytacje stają się aktywne i wokalne (jak w przeżyciu kundalini, opisanym powyżej). Medytujący mogą także mieć każdy z innych niezwykłych stanów opisanych powyżej.³⁶


Hipnoza

Jest techniką wywołania niezwykłych stanów, którą Zachodnia psychologia zaakceptowała i stosuje przez najdłuższy czas. W hipnozie terapeuta skupia uwagę klienta w bardziej zawężony sposób niż zazwyczaj. Zamiast szerokiej orientacji rzeczywistości, uwaga klienta kładzie się na konkretnych wyznaczonych czynnikach. Terapeuci stosują hipnozę dla ułatwienia regresji i uwolnienia traumy, strachu i bólu oraz zmiany zachowań. Niektórzy hipnoterapeuci specjalizują się w tym, co nazywają cofnięciem do wcześniejszych istnień, w którym klient pamięta identyfikację z innym czasem i miejscem dla rzucenia światła na jego obecną sytuację życiową.

Ostatnio zostało wskrzeszone zainteresowanie hipnozą transpersonalną. W transpersonalnej hipnozie hipnotyzer działa jako współpracownik klienta dla transcendencji klienta. Ten rodzaj złębiania szczytowych lub mistycznych przeżyć poprzez wywołaną hipnozę było początkowo identyfikowane z "będącą-hipnozą” Abrahama Maslova. Maslov rozróżnia „będącą-hipnozę” od „hipnozy grającej rolę”, która jest bardziej ukierunkowana na cel i zorientowana na zachowania.

Techniki szamańskie

Szamanizm stosuje techniki przetestowane w czasie, dzięki którym starożytne ludy wkraczały w niezwykłe stany indywidualnie lub jako społeczności. Bębnienie reguluje pulsy ciała i, jak dźwiękowy napęd maszyn na bioreakcję, wywołuje częstotliwości fal mózgowych stanów alfa, teta, i delta. Bębnienie nastraja uczestników na odszukiwanie duszy, podróż szamańskim bębnem i inne grupowe rytuały. Śpiewanie wraz z uderzeniami bębna reguluje oddech, co pomaga wejść w niezwykły stan.
Inne techniki, używane do wywołania niezwykłych stanów włączają sweat lodge, które wywołują niezwykły stan przez ekstremalną temperaturę i przyspieszanie, które jest jednym z najmocniejszych sposobów popchnięcia siebie w niezwykły stan. Techniki te są często używane zarówno w kombinacjach, jak i pojedynczo. Niektórzy terapeuci zostali tak wytrenowani (np. the Harner Method Shamanic Counseling – Szamańska Rada Metody Harnera), by stosować takie metody jak kierowanie ku boskości i odszukiwanie duszy dla różnorodnych określonych celów uzdrawiających. Ludzie Zachodu adaptowali wiele z tych praktyk i używają ich w terapii i na warsztatach na całym świecie.

Ludzie wielu starożytnych kultur rytualnie przyjmowali określone rośliny, które uznawano za święte. Te święte substancje dają możliwość wywołania mocnego niezwykłych stanów. Niekótóre społeczności plemienne kultywują te tradycje do dziś.Wiele badań w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych silnie wskazywało na znaczny potencjał uzdrawiający tych substancji. Określono je jako cenne dla leczenia uzależnień na lęk i ból w skrajnych przypadkach klientów chorych na nowotwory i na choroby umysłowe. Pomimo tak obiecującej początkowej pracy, w Stanach Zjednoczonych zostało wydane polityczne moratorium na przyszłe badania tych substancji. Do 1990 roku badania w Stanach Zjednoczonych nie zostały wznowione. W tym samym czasie także badania w Niemczech i Szwajcarii zostały zatrzymane. Rick Doblin z the Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies ( Multidyscyplinarne Stowarzyszenie Studiów Psychodelicznych) pisze, że pojawiły się sygnały nadziei w połowie lat 90-tych, że mogłyby się znów rozpocząć w Stanach Zjednoczonych zatwierdzone przez rząd badania nad terapeutycznym zastosowaniem wartościowych substancji.

Poszukiwania wizji

W których poszukiwacze spędzają dzień lub kilka dni samotnie na łonie natury, mając nadzieję na wizję lub szczególne przewodnictwo w ich życiu, są silnymi przeżyciami, niosącymi zmiany świadomości. Poszukiwania wizji mogą łączyć różne, uhonorowane w czasie techniki zmieniające świadomość. Techniki te współdziałając, pracują nad pogłębieniem niezwykłego stanu. Niektórymi z tych metod są: pozbawienie snu, lęk i wyzwanie, ekstremalne temperatury, przyspieszanie, bębnienie, pozbawienie czuciowe lub przyjmowanie świętych roślin.

Rola świadomości klienta i osoby pomagającej w niezwykłych stanach

Różnica między psychozą i niezwykłym stanem świadomości jest czasem trudno dostrzegalna z zewnątrz. Dramatyczne symptomy mogą być podobne lub inne w każdym z tych stanów. Świadomość procesu u klienta i jego współpraca w nim mogą być kluczowym wskaźnikiem, że klient jest raczej w procesie transformującym niż patologicznym. Na ogół psychoza jest wzorcem obronnym działającym dla utrzymywania świadomości i bólu na uboczu. Z drugiej strony, niezwykłe stany są otwarciem na zmiany i wzrost. Te osoby, które przeżywają niezwykłe stany są zazwyczaj świadome procesu, który przechodzą i w pewnym sensie witają z zadowoleniem świadomość i zmiany, które mają miejsce.

Świadomość gra także rolę kluczową w traumatycznych nadreakcjach. Nieużytecznym jest przeżywanie na nowo traum w sposób nieświadomy. Przeżycie na nowo traumy w stanie nieświadomości to ponowne traumatyzowanie się. Nie jest to uzdrowieniem. Większość stanów niezwykłej świadomości są wywołane w nastawieniu (mentalny kontekst klienta na dana sesję) i otoczeniu (fizyczny i emocjonalny kontekst na daną sesję), zaprojektowanych dla podniesienia świadomości. Świadomość niekoniecznie oznacza zrozumienie lub wgląd. Na przykład, ciało fizyczne lub emocje mogą być świadome, bez rozpoznającej świadomości. Świadomość na każdym poziomie, z lub bez wglądu, posiada rozwijający i uzdrawiający wpływ na klienta.

Przeżycia stanu niezwykłego bez świadomości nie zawsze pozwalają na uzdrowienie i wzrost. Przykładem jest przyjmowanie LSD na imprezach. LSD może katalizować ważny psychologiczny materiał, ale nastawienie może zabronić zrozumienia przeżycia, a otoczenie może zniechęcić do pełnego doświadczanie tych emocji, obrazów i uczuć. Osoba, odczuwająca brak bezpiecznego otoczenia, może odczuwać potrzebę stłumienia lub oddzielenia siebie od swojego wewnętrznego materiału w celu ochrony własnej oraz dla współdziałania z innymi na imprezie.

Arnold Mindell, Jungowski psychoanalityk, który wynalazł swoją własną wyjątkową technikę pracy procesowej, pracuje ze snami ciała klientów w niezwykłym stanie, które nazywa odmiennymi stanami lub ekstremalnymi stanami. Opisuje funkcję terapeuty jako osoby pomagającej do stworzenia mostu świadomości dla klienta i porównuje to z pracą szamana. Terapeuta czyni to przez bycie świadkiem, lustrzane odbicia i przez wstrzymanie siebie od zaangażowania się w trans klienta. „Szamani leczą przez przypominanie Tobie o śniącym ciele. Modelują świadomość i taniec ducha.”
Uwaga i świadomość terapeuty pomagają klientowi zgrać się z tą częścią siebie, która jest zawsze świadoma. Może on wtedy doświadczyć przeszłości i przyszłości i uwolnić się od tego przez obecną świadomość, zamiast jedynie powtarzać w kółko przeszłość bez świadomości.
Przy ożywieniu traumy, uzdrowienie nie może nastąpić bez świadomości szerszego obrazu. Klient nie przezywa po prostu na nowo nadużycia czy traumatycznego zdarzenia, ale wnosi w tę scenę większą świadomość. Może odczuwać nie tylko jego emocje lub uczucia z przeszłości, ale także motywacje i emocje swojego oprawcy w przeszłości. Wnosi on także świadomość w związek między przeszłą traumą a jego obecnym życiem.

Zagadnienia poruszane w tej książce, zapisane są w tytułach i podtytułach rozdziałów (tytuły wybrane): 

 

•  

  Etyka relacji

•  

  co to jest etyka

•  

  etyka w kontekście głębokiej pracy z klientem

•  

  czym jest etyczne zachowanie

•  

  Głębokie i intensywne przeżycia klientów

•  

  czym jest niezwykły stan świadomości

•  

  niezwykle stany w zwykłej terapii

•  

  spontaniczne i wywołane niezwykle stany świadomości

•  

  rola świadomości klienta i terapeuty w niezwykłych stanach

•  

  Wyjątkowe potrzeby klientów w niezwykłych stanach świadomości

•  

  kategorie kwestii etycznych

•  

  kwestie etyczne odnoszące się szczególnie do klientów w niezwykłych stanach

•  

  potrzeba szczególnych kompetencji u terapeuty

•  

  potrzeby bezpiecznego ustawienia

•  

  zwiększona sugestywność klienta

•  

  zwiększone potrzeby bezpieczeństwa klienta

•  

  zrozumienie podstawowego języka klienta w regresji

•  

  kwestie dotyku fizycznego w relacjach terapeutycznych

•  

  integracja głębokich przeżyć

•  

  kryzys somatyczny i psychoduchowy

•  

  Model do przetestowania naszych słabości

•  

  model i jego metafory

•  

  koncepcja dobrej relacji

•  

  Pieniądze

•  

  pieniądze - pierwsze centrum

•  

  kontr-przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki oraz osobiste pragnienia i lęki związane z pieniędzmi, zmianą i bezpieczeństwem

•  

  używanie energii pieniędzy, zmian i bezpieczeństwa w prawidłowy sposób

•  

  pieniądze, zmiana, bezpieczeństwo w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Seks

•  

  seks - drugie centrum

•  

  kontr-przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki oraz osobiste pragnienia i lęki związane z seksem

•  

  używanie energii seksu w prawidłowy sposób

•  

  seks w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Moc

•  

  moc - trzecie centrum

•  

  kontr przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki oraz osobiste pragnienia i lęki związane z mocą

•  

  używanie energii mocy w prawidłowy sposób

•  

  moc w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Miłość

•  

  miłość - czwarte centrum

•  

  kontr-przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki oraz osobiste pragnienia i lęki związane z miłością

•  

  używanie energii miłości w prawidłowy sposób

•  

  miłość w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Prawda

•  

  prawda - piąte centrum

•  

  kontr przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki

•  

  kontr przeniesienie: osobiste pragnienia i lęki związane z prawdą

•  

  używanie energii prawdy w prawidłowy sposób

•  

  prawda w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Wgląd

•  

  wgląd - szóste centrum

•  

  kontr przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki

•  

  kontr przeniesienie: osobiste pragnienia i lęki związane z wglądem

•  

  używanie energii wglądu w prawidłowy sposób

•  

  wgląd w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Jedność

•  

  jedność - siódme centrum

•  

  kontr przeniesienie: duchowe tęsknoty i lęki

•  

  kontr przeniesienie: osobiste pragnienia i lęki związane z jednością

•  

  używanie energii jedności w prawidłowy sposób

•  

  jedność w nawiązaniu do kwestii innych centrów

•  

  Słabość do nieetycznych zachowań

•  

  brak uważności wobec klienta

•  

  wypalona osoba niosąca pomoc

•  

  ignorancja wobec pułapek

•  

  niedocenianie mocy niezwykłych stanów świadomości (i przeniesienia), które na nas wpływają

•  

  nasze nie przepracowane kwestie własne (kontr przeniesienie)

•  

  nasza nieuświadomiona tęsknota (kontr przeniesienie) za miłością i duchowym połączeniem

•  

  Klucze do profesjonalnych zachowań

•  

  prawdziwa opieka

•  

  gotowość do sprawdzenia naszych własnych motywacji

•  

  gotowość do mówienia prawdy

•  

  mówienie prawdy sobie

•  

  mówienie sobie prawdy o naszych mechanizmach obronnych

•  

  mówienie prawdy klientom

•  

  gotowość do pytania o pomoc (konsultacje) i gotowość do nauki

•  

  następstwa nieprofesjonalnego zachowania

•  

  strategie ochrony przed nieprofesjonalnym postępowaniem

•  

  Rozszerzanie etycznej świadomości w społeczności

•  

  bodźce dla etycznej społeczności

•  

  prawdomówność i integracja organizacyjna

•  

  syndrom "lidera ruchu"

•  

  wsparcie organizacyjne dla osobistego wzrostu praktykujących

•  

  zjednoczenie dla obrony etyki i skuteczności konkretnego systemu

•  

  Tworzenie etycznych wytycznych

•  

  poszerzanie świadomości etycznej przez zapisany język kodów

•  

  tworzenie własnych wewnętrznych "kodów etycznych"

 

Dla zobrazowania przekazu, jaki niesie książka Etyka opieki, wybrałam obszerne fragmenty słowa wstępnego, którego autorem jest JackKornfield,Ph.D. 

 

(...)Jest to książka niezwykle pomocna uzdrowicielom, duchownym, terapeutom i osobom pracującym z ciałem (np. masażystom) o tym, co tak naprawdę jest im potrzebne, aby nawiązać mądrą i godną zaufania relację z ich klientami. Szczegółowo i w oparciu o przykłady uczy sposobów zrozumienia i pogłębiania piękna zintegrowania u osoby profesjonalnie uzdrawiającej. Tradycyjnie taka nauka określana jest mianem etyki, jednak dla przekroczenia moralistycznego i grzesznego tonu, jaki często przyjmuje etyka, Kylea oparła swoją pracę na duchowej zasadzie uwielbienia życia, którą podkreślają wszystkie największe religie świata i systemy uzdrawiania(...)

Kylea Taylor w swojej książce zajmuje się(...) szeroką rangą tradycyjnych obaw, pojawiających się w takich obszarach jak prawdomówność, poufność, uzgodnienia i jasne granice seksualności. Potem z jednakową jasnością rozwija podstawowe zasady nie krzywdzenia, tak potrzebne w rozległej sferze rzeczywistości uzdrawiania, zawierającej kryzysy traum, pracę nad utratą i żałobą, wskazówki duchowe, poszerzoną świadomość, otwarcia energetyczne i szamańskie, i wiele innych(...)

(...)Książka Etyka opieki alarmuje, aby osoby uzdrawiające nie lekceważyły mocy energii, które budzą się w niezwykłych stanach świadomości przez przeniesienia i kontr przeniesienia oraz ewidentne fizyczne, emocjonalne i psychiczne słabości, przychodzące w tych stanach. Aby pomóc czytelnikom w zrozumieniu tych sfer, Kylea obrazuje, jakie szczególne trudności mogą się pojawić w związku z każdym z podstawowych ludzkich centrów energetycznych czy czakr, podając klucze do zrozumienia, w jaki sposób uzdrawiający mogą zostać złapani przez te energie. Demonstruje na przykładach i ćwiczeniach jak obawy i potrzeby uzdrawiających, na płaszczyźnie seksualnej, finansowej, emocjonalnej i duchowej, mogą splątać się z ich klientami, zwłaszcza przy podwyższonej wrażliwości i sugestywności w wymiarach regresyjnych i międzyosobowych.

Przeczytanie i wzięcie do serca tej książki wymaga od czytelnika wysokiego poziomu prawdomówności. Refleksja nad Etyką opieki sama w sobie jest uzdrawiająca i terapeutyczna, ponieważ prowadzi naszą świadomość w hipotetycznie zacienione części wszystkich uzdrawiających związków. Poprzez zaproponowane ćwiczenia i głębokie rozważania uzdrawiający może użyć tej książki do obudzenia zupełnie nowego poziomu świadomości w sferach, które mają największy potencjał do stworzenia konfliktu i zranienia.